Gökdeniz

"görmek istersen denizi,
yukarıya çevir yüzü,
deniz gibidir gökyüzü.."
-Sabahattin Ali

Bahar, yaz aylarının manifestosudur zıwawa.

Çıplak bedenlerin nemli fikirleri, afrodizyak kokuların iğretisi,

güneşe aşk tutan annelerin iğne boncuk sevdası,

babaların kaldırım köşelerinde meydan muharabesi.

Bana sorarsan,

gölgeli ağaçların dallarında suskun rüzgar,

Sait'in yeşile olan aşkı, maviye bakışları gibi suskun.

Tiz sesiyle bir ebabil kuşu süzülüyor yorgun kanatlarıyla

yoldan geçenlerin bakışsız bakışları, ellerinde balon tutan çocuklar,

kıyıya mesken tutmuş Aşk satan çiçekçi tezgahı 

hepsi, kafaları gömülmüş yerin en dibine, bakmıyorlar yukarı.

İnsanlar mutsuz, münzevi rüyalara kelepçelenmiş

bak görmüyorlar o büyük dost elini, gülüşleri buruk,

acıları tazeleniyor durmadan, elem hıçkıran sesleri küfür kusuyor

yoksullukları zavallı delik ceplere, iğne tutmaz ketenlere ağlıyor.

Ben ise kayıp bir esintiyle bakışımıza boyun eğiyorum,

tek ortak bakışımız olan tek gökdenize.

Velhasıl bahar geldi, bakışın kenetlensin

her aklıma gelişinde gökyüzünden düşen öfkeme..