Gül Desem

Dağ başında kalmış gibi yalnızım yalnız 

Sanki kimsenin umrunda şansızım şansız,

Yaşam hayata ne bir kazık ne de bir tafra 

Gül desem güler misin acep bu saatten sonra, 

Hayallere dalmışım rüyalarım hiçe mahsus 

Sevda aslında tek lafta hecelere mapus,

Daha ne kadar bilemem bilinmez bir derya 

Bazen arar iken gökte bulursun ayakların altında, 

Kalabalıklar kuru bir gürültü sessizlik icabı 

Ne ara ne de bul hükümsüzlüğün azabı,

Eller mahkum üç günlük ömürde avare 

Dolaşsın istediği kadar gurbet neyime çare,

Özlem hasrette kaybolmuş gitmiş bir nevi 

Vuslat ise bugün git yarın gel misali,

Yok mu şu ihtimallerin teselliye vurdumduymazlığı 

Belki de bu tek başına kalmışlığın son icadı...

* Berlin, 09.10.2021 *