Hayat

tokatlar yapışır yüreğime
hep sımsıkı tutmak istediğim ellerden...
ne gerçek bir aşka yetecek zaman,
nede olacak elinde
dostluklar biriktirebildiğin bir kumbaran..
sevineceksin, üzüleceksin;
ağlayacak ve güleceksin
nekadar düşünsen nafile!!
hiç bir çiçek açamadan
toprağa sineceksin...
we eğer şanslıysan
en fazla bir çiçeğe can vereceksin..
hayat, her nefesi
bir çocugun basit bir sineğe
yaptıgı gibi
önce kanatlarını kopartacak ,
sonra üstüne basacak...
kanatlarımız koparken şimdilerde
sessizliğimizin nedenini anlamak
ve vızıldayamamak küfredercesine hayata
oyundaki kaybeden cocuk eder insanı
ağlarız...
kaçamak bir gözyasına saklanıp
sobelene kadar hayaller biriktirip
basit şiiir yazmak için harcarız....