İmtina Kaydı

Bildim.

Ege'nin uç noktasında elleri yazgımda telaşlanan bir adamla doğduğumu

İçimdeki hırçın dalgalar vurdukça anıların yüzüne

O'nu bir bildim, annemi ilk ve kendimi hiç.

Devlet kapısında politik bir sessizlikle

Anarşist bir eylemin suçüstü duruşu oldu bütün sözcüklerim

Solumda Pir Sultan

Sağımda konuçlanan Sezai vezni

Kaldırın aradan kapıları

Geceye düşülecek bir şerh yatıyor avuçlarımda dedim

-Yasaklı bir kitap okudu Doğu'nun hüznü-

Bildim

Ham ruhumu dara çeken gözleri, sur

Bildim ki, bu politik ve nevrotik sarsıntılar bizimle konuşur

Herkesin bir kere aşk şiiri yazma hakkını

Ben bin kere bir O'nda kullandım.

Sonra bildim

İnsanın coğrafyası kimyasına hükmediyor

Dilin olmayan kemiği beynimde cirit atarken

O'nu git- bildim

Annemi bit-

Ve kendimi hiç.

Bir düşünce suçu içinde yattım

Herkesin nur içinde yattığı günlere

Bazı günlerin kanunu olsun diye

Devlet kapısını aşındırdım

Tedavülden kalksın istedim aşıklık geleneği

Ne Fuzuli kalsın ne mesnevi

Ne Atay delirsin anlaşılamamaktan

Ne Madak ağlasın alışamamaktan

Ama bildim devlet baba büyük 

Ve ben

Kimim ki

Azarlanmış bir manifestosu gibi düştüm ayaklar altına

Bir sınır ötesi yalnızlığıyla.

Halka bağışlanmış bir bedendi O

Annem ruhların âlemine misafir

Ben gayba mühürlü

Ve aşk  bilinçli taksir.

(..)