Kalabalığın Içindeki Yalnızlığım.
geceye düşmüş yine binlerce yıldız,
ay ise kalmış yapa yalnız,
binlerce kişinin içindeki ben,
sanki çöl ortasında yaşıyorum neden.?
konuşsam sesimi yel alıyor,
her tuttuğum el elimi yakıyor,
gündüze küstüm geceyle barıştım,
artık böyle yaşamaya bende alıştım,
yüzlerce dönüm mısır tarlasındaki,
tek bir ayçiçeği gibiyim boynum bükük,
ve yüzlerce dönüm ayçiçeği tarlasındaki,
tek bir mısır gibiyim alnım açık başım dik.
not:bu şiirimi üniversiteyi bitirmeye az kalmış ama hastalıığı nedeniyle bitiremeyen,ve çalışamayan,
anne ve baba'sını kısa zaman önce kaybeden,çevresindeki insanların sahte dost olduğunu anlayıp
binlerce kişinin içinde yalnızlığı yaşayan çok sevdiğim ve değer verdiğim AYHAN TURAN abime yazdım.saygılarımla
Duyarlılığınız şiirinizin de önüne geçmiş bulunuyor. Dizeleriniz ile birlikte kişiliğinizi de kutluyorum. Nicelerine...
Abicim sen varsınya kocaman ir dünyası var onun Tebrikler😊👍
yüzlerce dönüm mısır tarlasındaki, tek bir ayçiçeği gibiyim boynum bükük, ve yüzlerce dönüm ayçiçeği tarlasındaki, tek bir mısır gibiyim alnım açık başım dik. Hayatın aksiliklerine karşı insan kendi içine dönüp yanlızlaşabilir.Kişinin bu durumunu aşması için dostlarına çok iş düşer.Şiirle de olsa katkı sağladınız.Dostluk için duyarlılığınızı kutlarım.Saygı ve sevgiler.😙😙😙😙😙😙👍
ve yüzlerce dönüm ayçiçeği tarlasındaki, tek bir mısır gibiyim alnım açık başım dik.
Ne mutlu böyle yaşayana Ah Türkiyem ne çok ihtiyacın var alnı açık başı dik insanlara Yüreğinize sağlık
Cengiz bey ; şiirinizi ve duyarlığınızı kutluyorum...
arkadaşınızı çok iyi anlayabiliyorum...allah yardımcısı olsun !!!
durumu çok iyi anlatan dizeler var , kaleminize ve yüreğinize sağlık 😙