Kasımda Yağmurlarla Gelsen

Beklemekten yorulmuş göz bebeklerim

Kendi kendimi sıkmaktan bıktım usandım

Bir koyversem göz pınarlarımdaki yaşları

Dolu dizgin giden atın peşinden koşturandım sanki

Toprak aç tabiat koynuna almak ister gibi

Suya öylesine çok ihtiyaç var belli ki

Yağacaksan yağ sağnak sağnak

Kasımda yağmurlarla gelsen



Bir dudak öpüşü kadar bana yakındın

Hasrete dönüşüvermiş belki de sevgin

Duyuyorum kulaklarında sesin

Ah o topraktaki enfes kokun sinmişken

Kasımda yağmurlarla gelsen



Melodi sesinde birleşmiş nağmeler

Tıpırtıların ardında yok ki gök gürlemeleri

Siğim siğim göğsüme dağa bağa yağsan

Ele avuca sığmaz yağmur damlaları

Sevgiden yana ne varsa senin olsun varsın

Bereket yaradandan kasımda yağmurlarla gelsen...