Kırgınım

Kırgın,
Hasta,
Hatta bir o kadarda yorgunum bugün.
Sorma neden, niçin niye diye
Sebebi yok kırgınım işte öylesine

Belki
düşündükçe acı veren düne
Belki yaşanması varken yaşanmayan bu güne,
Belki sökmeyen şafaklara,
Belki de kıraç gönül yurduma doğmayan
İçimi ısıtmayan ve hiç bir zaman
Doğmayacağını bildiğim o güneşe
Kırgınım işte sorma neden niçindir diye.

Ruhumda hüküm sürerken
Sonu gelmez buz yangınları
Sarı dan mor'a çalıyor tırnak uçlarım
Sol yanımda derinden bir sızı
Kulaklarımda derinden gelen bir inilti
Dilimde hüzzam makamında bir fasıl
Ve ben
Ağustos ortasında d/üşüyorum
Sorma neden,
Nasıl,
Niçindir diye.

Sen sevda orucunda iftarı beklerken
Ruhumda sessiz salâlar okunuyor
Ta ezel den ebediyete...

İçim den bir ses diyor ki,
Değdi mi şimdi
Değdi mi sanki çektirdiğin bunca çileye
Elini vicdanına koy
Koyda, haydi gerçeği söyle,
Ket vurma diline ey biçare gönlüm,
Konuş benimle, konuş da gerçek olanı söyle
Değdi mi
Değdi mi şimdi çektirdiğin bunca zulme bunca çileye.