Masalsı

Kırık bir küpten taşıyordu

Gerçeklik payı noksansız hatıralar

Koyunların boynuna asılmış

Zil sesleri ile başlıyordu masal

İpte asılı çamaşırlar kadar temiz ve sıcaktı

Rüzgarla sallanan umutlar

Zindanda huzur arama dedim

Huzur içinde

Dedi şair yüreğim

İçinde ara ne varsa

Sayılı günler

Sayılı dakikalar

Sayılı nefesler eşliğinde

Tutuklu kaldım

Bir yolculuk daha vardı

Demir parmaklıkların ardına

Güneş

Işıklarıyla pelerin olduğunda göğsüme

Sıcaklığını duyumsadım hayatın

Bir çift kelepçe ile

Sarmaş dolaştım içimde

Bu sefer

Aydınlıktan hesap soruyordu hayat

Karanlık haklı çıkacak diye korku içinde

Beklemekteydim

Hücrelerimden şiir damlıyordu

Şair yürekliydim işte

Asi şükürlerin eşiğinde

Bir çığlıktım herkesin duyduğu

Dipsiz mısralar gibiydim

Ete bürünmüş sevinçtim

Hüzün yumağından oyuncak

Işığa ayarlı saattim sanki

Tıkalı su gideri

Sayacı çarpık düzen

Mazgalda yiten kaçak umutlar

Gibiydim

Gibiydik

Gibiydiniz

Aşk diye diye

Ölmek isterken

Masalsı gerçekliğin içinde