Neden,Niçin Diye

Korkutucu Gürültülerin
Direnmelerimden vazgeçmelerim..sağanak yüreğime hıçkırmalarım..
Araladıkça duvarlarını nasıl direniyordum böyle..



Senin olsun artık tüm sözler...
Ben Bir Köşede sus,pus otururum..
Duvar misali...
Tarihine yazılmışım ne çare...
Sayfaları yırtık bir hatıra defteri..



Kim sevdiyse seni...
Kanatlarını kırıp kırıp ayrılıyorsun...
Yollar hep aynı ; Suskun Kalan Düşüncelerle Gölgelerin
Düğüm Düğüm Olmuş Sevdaların..
Tek Tek Kaybediyorum ya Kendimi..
Gönlümü Ufuk Ötesinde..




Adım Adım Yürüyorsun Duygularımın Yollarında...
Girdaplarından Çıkmak İstedikçe...
Çırpınıyorum ama nafile...
Acınım..Benliğinde değilmi?
Kabullenmek zor...Böyle Hesapsız TutuyorSun...
Yoksuluz,belkide sen ve ben birbirimize..
Her geçen gün yıllanmış bir savaş oluyoruz..
Bİrbirimize TUtuklu Bir KElepçe..



Sen;
Her Baharda Açan Papatyalar Gibi..
Cehennem Olsak Aynı Ateşte Yanmayı Dilerdim..
Edalı Edalı Geçip Geçip..
Saçlarını Yüzüme Sürüyordun...Herdefasında...
Filikalar Senin Kıyılarına Çarptıkça...
Batıyordu...
Sesin Haykırış oluyordu Rüzgarla..
Çınlarmı Kulakların Bilmezdim Derdin ya..
Ben O Çınlama Tezatlarındaydım...
Sonra;
Yüzünden fırlattığın tebessüm..
Ansızın yıkıyordu mabed duvarlarımı..
Ben tekrar aldanıyordum...
Hiç pazarlık etmeden..
YÜreğimle...




İşte sana kavuşmalarımın hayalinde...
Yaşlanıyorum böyle...
Bugün Kasım,Yarın aralık
Korkuyormuyum,asla...
Böyle inkarınla yaşıyorum...
Neden,niçin diye soramadan Bana..
Toprak Örtümün altında şimdi..
Çürütüyorum,bedenimi,hayallerimi...
Senin eserin olan...
01 Aralık 2008
22+05
ArKabi..