Öyle Gömmüşüm

Öyle esmiş ki rüzgâr
Koparıp esrik öfkesini yamacın
Yığılmış enkaz misali kabirlere

Ölenler olmuş
Yine

Ben ki seni indirmişim
Yıldızdan çekiştirip
Gözlerime

Gözlerimde yakmışım

Yıkanmış
Türbede ne varsa
Ne bıraktıysam dünden artan

Çıplak sarılmışım sana
Çocuk gibi şımarık
Renkli balonlara üflemişim hayali, demli çay misali çekmişim içime

Dilim yanmış
Yalan sevdadan
Seni sürmüşüm

Dilimde Munzur kadar serin
Türküler hapsetmişim
Seni söylemişim loş bir mabede saklanıp

Kör ederken
Beni.



Meğer hayalin ironisiymiş
Bol kabağı tadında
Bir yaz kadar kurak
Zemheri eşiğinden yakın

Çocuk ütopyasıymış
Sarmaşık salıncakta düşlenen

Sen
Işık huzmesinde
Mum yangınıymışsın karanlık körebelerde duvara vuran aksı gerçeğin

Saf mezar bekçisiymişim ben
Servilere yaslayıp
Şiirleri

Öyle gömmüşüm

Ölenler olmuş
Yine
Gün kırarken şişeyi

Görmemişim kadehte
Meczup dudak izlerini

Gülüp geçmişim
Eğri adımlı
Palikaryalara....