Saçmalık

Uzun bir yolculuğa çıkıyorsun kapa gözlerini
dinle kalbinden gelen sesi
ses ver şimdi bana
bağır çağır bir şeyler söyle susma
yeter ki sen susma

hep ayrılık çanlarımıdır nedir kafamda zonkluyor
ruhu bedenden alıp götürüyor
koşuyor koşuyor koşuyor dur durak bilmiyor
götürüyor geride kalan ne varsa beraberinde

saçmalıyorum belki de kim bilir
içime düşen ateşi kim bilir söyle
koru kızıl alevi kim söndürür kim dokunur ateşe

bir bilsen, duysan içimde ne feryatlar figüran
bu yolculuk bitmez bitmiyor da zaten
alıp götürüyor bir beni daha kendimden zaman
cümlelerim bile yarım yamalak
tutturamadım gitti kahveyi
hatır mı kaldı ki fincana doldurayım
hoş fincan da yok ya

içtim mi ne yine sarhoşum
doluyum hem de çok doluyum
boş bardak misali taşırdılar beni
şu anda ne döküyorum bilmiyorum
avucum da saçmalık
serpiyorum nasibini alana

Ne halde ne dertteyim bilmiyorum belkide en doğrusunu yapıyorum
zamana oynuyorum zamana koşuyorum.