Şafak Söküğü

Şafak söktü yine,
Dikişleri rastgele atılmış gecemi
Kanın akışkan olduğu bir zaman dilimi bu,
Safak söküğü yaramın ihmali bu
Kanıyor kanamasına gece
Güneşe gebe şimdi her hece
Gözlerim kamaşıyor yalnızlığımdan
Çıplak gözle görünmeyen bir keder
Ve siyaha çalan sen,
Hangi şarkıda geçtiğini bile bilmiyorsun..

Uykunun ağırlığındanmıdır,
Kendine başka hiçbirşeyi yük etmeyişin
Şafak sökmez mi hiç bir geceni,
Bir sökük bile yok mu?
Bir gece düşerim belki aklına
Yara bere içinde
Sen bana ağlarsın
Hayel meyal kuruyorum
Söyle sence çok mu?


Kendine dert etme yine de
Yenı bir aşkı daha ıskalarsın
Amaç avutulmak değil mi!!
Bırak adının geçtiği şiirler çoğalsın
Başka kalemlere daha tükür
Sayfalar ağzında ıslansın,
Yüzünde buruşturulmuş bi ifadeyle
Ben her şafak geceyi söktüğünde
Patlak veren acımı güneşe sunacağım
Aydınlık senınle çökecek,
Sen hangi sabaha uyanacaksın, kimbilir...