Sen Çakalsın

Hangi dilin şehir yarası
Sürgün gibi
Bu gidiş hayra değil

Tutma kollarını şafağın
Bırak harmanlansın gök renkleri

Darağaçları kurulsun
Ve kırılsın kalem
Kırık bir tabure iliştirip ayakuçlarına

Oy başı duman
Üç kadehi kırmış gece
Bedeni sürüyen vahametin
Sen çakalsın

O iblis kuşatmalarında
Ten rengi şarap döküp başaklara
Meşru filizler kuşanıyor

Boynu eğri
Ayçiçeklerini kırarken zaman
Hacmi ufalanan aşka son şiirler karalanıyor

Bitiyor vuslata dair cümleler
Su misali sarnıçtan

Ve
Dudakları çatlıyor yorgunluğun
Uzanırken çakıl taşlarına yaralar

Kırlangıç uykusuna tünüyor
Hüzün...