Seslenişim

Ya sen
Çekip giderken
Son yıldızı kurşunlarken ben
Kararırken şehir faşist öyküler kadar derin

Sarılıp domuz bağlarına
Nefesimi sıkan kınnap kadar kızıl
Avuçlarına sıkışmışlığım
Ölümüm velhasıl

Velev ki besmelesiz
Gusülsüz
Karışırken toprağıma
Düzleşirken tümseklerim

Deseni değişen kefenim
Toprak rengini çalarken gözlerim
Hazan yorgunu kirpiklerim
Dökülürken yaprak sarısı

Adımı tüketirken şehir
Üst üste dizilmiş beton yığınlarında
Kanatlarını yolarken son martı
Ve çekilirken deniz ateş yüklü dolunaya

Ah o imansız med cezirlerim
Çıkartıp kuş seslerini demir kafeslerden
O ihtilal sabahı kadar asi
Seslenişim

Velev ki kurşunladım yıldızları
Sen giderken
Karanlık koydum beni...üstü açık mezara.