Şeyler
ve evet
acıya acıya ellerimle
parmak uçlarımla görürüm ben
-
rüyasızlığım ertesi
avuç içi çizgilerim
geçtiğim tüm sokaklarla
zamanla tahrip edilmiş
kent batıkları gizler
ruhu çekilmiş nesnelerin kuşattığı
sallana sallana yaşayan odalar
sokak lambaları devrilmiş
batıklardan bihaber
ya şiirin nefessiz kaldığı
bu evleri atlamalı
bunları
bunları da
ya da daha uğramamalı
gökyüzünün öptüğü denize
sunu
yalnızlığını defedemezsin
şeyler'e paralel yaşayarak
kimsesizlik resitali gibi...güzel ve yalnız...tebrikler efendim
yalnızlığın şarkısı bu,
gez bu sokaklarda,
nefes nefese,
kutlarım metin
sevgiyle kal...