Sinem

Çekmese şu analar , ayrılık acısını
Ayırmayın onlardan , yüreğin yarısını
Dindiremez hiç kimse, sinenin sancısını
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını

Ağlasa da gözleri , hep gülmeye çalışır
Yavrusu mutlu diye, acılara alışır
Dünya üstüne gelse, evlat için savaşır
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını

Semadadır elleri, diller ise niyazda
Şahlanır kaygıları , saklanan her avazda
Su serpiver kalbime, arada bir de yazda
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.

Yükseliyor özlemin, inan ki perde perde
Aklımda bin bir soru , acaba şimdi nerde?
Benim kadar seveni, var mı şimdi o yerde?
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını.

Bu gün anneler günü, gönül senle sohbette
Anneciğin bekliyor, senin için gurbette
Hiç ayrılmamış gibi , kavuşuruz elbette
Kanatmayın ne olur, ananın yarasını .