Sökük Yüreğime Sevdalı

s/isli sabahların,sarı yaprakları geçmekte
ebabil hüzünlü yüreğimden
burgu burgu ayrılık örüyor
sökük yüreğime sevdalı
yılgın bir mazi gizlenir
yüzündeki çizgilerde
meczup halimi okşama
her an uçmaya kanatlı

ısırık yarığı kaburgam
kanarken uçuk rüyalarımdan
azaldı kalabalığı yalnızlığımın
kaç mecnun harcanır bu sevdalarda
tükendi vahalarında bendeki leyla

karardıkça şehrimin sahipsiz sokakları
ağlar geçmeyen sevda trenlerinin hüzünlü istasyonları
düşer kirli sakalından bir tek kır telin
yarık göğsüne
yasladığım
bulanık yüzüme
ve ıslanır kirpiklerim
as kirpiklerimi gönlünün balkonuna
kurutsun gamlı rüzgarların
düş vurgunu
kış yorgunu yüreğimin
zemheri penceresinden
d/üşüyorum

terini yalar yüzümün
yanık avuç içlerin
aç ince alnımı
oyuklarını doldur gözyaşlarınla
ve son defa öp
acı emen mor dudaklarınla
sen dikiş tutturamadığın_bu sökük gönlüme sevdalı
göm beni gözlerinin vadisine
ve çek perdelerini bu aşkın
b/aşka şafaklar uyandırmasın...


seni seviyorum
desem
inanır mısın?