Soldu Yaprağım Belki

Ne soğuklar gördüm
Karlar düştü bendime.
Şiirlerle sarhoş beden,
Üstelik yabancıyım.
Ne ırmaklar çağladı içimde,
Ne dereler kuruttum.
Taşlar kaldı yatakların da
Hep kendi sesimi duyup,
Derinden derine
Sözcükler aradım.
Ilık, ılık aksın diye gönlüme.
İşte! Son sigaram da bitti
Tükendi sözcükler.
Bir hatıra var belirsiz ve uzak.
Göreceğim belki bakınca,
Saklanmasa ufkun ardına
İnsanların çok, çok yaşadıkları zaman
Başlarına gelen bir şey,
Bende yaşlıyım.
Oldukça,
Ama ölecek kadar değil.
Bir tutam yaşam kaldı elimde,
Soldu yaprağım belki,
Dalından düşecek kadar değil.