Sonra Kadeh Biter

örselenip
gidince sana dair her cümle
yağmur olup düşer
göz bebeklerine hüznün

ağlaşırken
bulutlara yakın kuş sürüleri
gurbetine düşersin, çocukluğunun şehrinde

doğusu güneş açmaz bir daha kapanırken perdeleri
koyu renkli akşamlar söyler sabahın o ilk sessizliğini

yine hüzzam döner
henüz iğnesi kırılmamış taş plaklar
sonra, kadeh biter
dolar yeniden

dudaklarınınsa tüneyen ucuz üzüm tortuları
öpülmez bir daha kır çiçekleri
boyunca uzanırken baharın böğrüne

böcekler kaçışır kuytularına
sen çoktan terk ederken baharın o iç sesini
nisan'ı siler dimağın
eylül kalır avuçlarında
sarı yaprak misali

dökülürsün
eski bir kayanın, en sarhoş köşesine...