Üzülme

Üzülme güzel dostum yürüyemediğine
Yürüyebilenler hala senin başladığın yerde
Gözleri mühür, yürekleri nasır
Yana yıkıla gittikleri yol, yol değil.

Yol almak için hayatta yürümek şart mıdır
Her yürüyebilen hedefe varacak mıdır
Ne olur söyleyin bana
Sonsuzluğa giden yol çok uzak mıdır

Üzülme güzel dostum yürüyemediğine
Yürüyebilenler hala senin başladığın yerde

Zaman, hangi birimizi sarıp götürmez ki eteklerine
Hangi birimizin siluetine işlemez ki nakışlarını
Prangalarında özgürlük türküsü söyler kimileri
Yürüyen de gider çaresiz, yürüyemeyen de

Unutma güzel dostum,
Zamanın elinde, nice yitikler var
Geçmişi de geleceği de silikler var

Sorsalar güzel dostum sana,
Mutluluk ne diye,
Bir akşam üstü yürüyüş yapmaktır,
Koşmaktır, dersin belki de...

Üzülme güzel dostum yürüyemediğine
Koşabilenler de hala senin başladığın yerde

Bil ki güzel dostum,
Mutluluk sana hayatın verdiklerinde
İçin için yanan yüreğinde
Yüreklere sığmayan sevgilerinde

Mutluluk senin hayata anlam yükleyen yüreğin,
Ona kendi lezzetini katan ellerinde,
Oluk oluk yaşlar akan gözlerinde.
Dünya yıkılsa gözleri yaşarmayanlar var,
Sular seller misali içtiğin şaraptan tadamayanlar var.

Üzülme güzel dostum yürüyemediğine
Yürüyebilenler hala senin başladığın yerde


Kendi güzel, yüreği güzel dostum Serpil'ime