Var İken Yoksun

Adı konulmamıs yalnızlıgmın.
Gercek ustu masallarda kalmıs ismi.
Belkı ruyalarımda belkıde utopyalarımda.
Ama sen var ıken aslında yoksun.

Tum gozler goremedıgı ıcın ısmın bılınmez.
Oysa ben hep sana bakıyorum.
Kafamı hangı yone cevırsem yuzun orada.
Gunduzlerı adın gunes gecelerı ise ay.

Varlıgnın hıssıne sahıp bedenım.
Gorulmemıs bır rıtımle dans edıyor senınle.
Kar,yagmur tum tabıat olayları.
Ahenk tutuyor adımlarımıza,bakıslarımıza.
Ve ben sana baktıgım gıbı kımseye bakmadım.
Goz goze geldıklerım ıle aramda sen.
Konusmaya basladıgım zaman beynımde sen.
Canlanıyordun ve ben ölüyordum.

Umut ıle doguyordum tekrardan.
Kucucuk ellerıne dokundugmu hayal ederek.
Sana sarıldıgımı dusleyerek.
Sankı cennete alındıgımı hıssederek.
Yasamaya baslıyorum senın yanında.
Sen ah sen.
Adını kımsenın bılmedıgı sevgılım.
Yuzunu kımsenın gormedıgı sevgılım.
Benı tanımayan sevgılım
Hoşgeldin