Vay be

Ne güzel bir duygu seli
Ta falezler akıp
Bir meltem misali
Ruhumun perdelerine çarptı.
Bir aşktım, aşıktım
Ay ışığında yundum kendimi.
Bir yanım aktı gitti;
Ta antalya,
Kaç mesafeyi
Bir göz akıp kapayıncaya kadar
Vardım sanki...
Sanki Süleyman'ın
Cini,
Almış götürmüş beni
Vay be...

Güzel saçlarıyla
Denizi süpüren denizkızı
Oturmuş kayalıklara,
Gözleri ışıldayan yakamozlarda.
Titriyor kalbi su gibi;
Temiz, ferah bir akdeniz akşamında,
Ay parçası yüzüyle
Dalmış ki
Deniz gibi gözleri
ufkun en ucuna...

Vardım ağır ağır yanına
Bir serçe gibi ürkek
Gördü beni öyle baktı ki:
Ta içimden bir parçam kopup
Gözlerimden Kalbime düştü
Ben sevmişim be
Ne güzelmiş
Bir anda akdeniz rüyasında olmak
Buymuş.


Oturduk
Zaman bizi bekliyor bir kenarda.
Gök pırıl pırıl,
Gönlümüz gibi ışık.
Bir yelkenli geçiyor açıktan
Selam veriyor yansıyan gölgemize.
Bir sen bir ben
Ufukta kaybolan yelkenli
Hayat böyle işte
Durak durak yok,
Sevmeye vakit varken
Daha sonra deme.

Yürek çarpıntım dedin ya
Kıyıya vuran dalgalar gibi
Şiir gibi yumuşak
Sevgi gibi sıcak
Sessiz sessiz sızıyor içime.
Sen atıyor kalbim
Biz daha büyük bir sevginin
Yüreğinden geçen
Anlık bir sahne şimdi.
Haydi bak gözlerime
Ellerim ellerinde
Vay be...

(Ocak 2011 İstanbul)