Yağmur Yağıyordu Tıpkı Bu An Gibi

Bu günler en iyisiydi,yada en kötüsüydü
Işık mevsimiydi,
Umut baharıydı,
Yaşayabilmek için herşey vardı önümüzde
Yağmur yağıyordu tıpkı bu an gibi
Şimdiki anlar o kadar uzaktaydı ki,
Sis gibi dağılıyordu koca dalgalarla karadenizde


Çok yorgundu toprak,Ağır bakışmalar vardı karşılıklı
Yokuş dik;Sessizlik yankılanıyordu
Hiç konuşmadan yürümek isterken
Soğuktan donmak istiyordu insan
Yaz vaktinde kasım soğuğu ile.


Eski evlerin penceresinden bakmaktı dünya
Yüzünü göstermeden dokunuyordu yeşil,maviye
Gözleri muhafızdı..
Haberci kuşlar uçuşuyordu
Cemre vakti gelmiş gibi
Açılan çeyiz sandıkları
Küçük bir köy düğünüydü
Kırk gün kırk gece..

Bir adamın bembeyaz hayalleri
İfadeleri aşk'ın yüzüydü sadece
Yağmur yağıyordu tıpkı bu an gibi..
Bu karma karışık bir sorunun verilmeyen cevaplarıydı..
Farklı,
Bazen aynı,
Bazen tam,
Son karanlıklardan çıka gelen titreme idi?
Toprak Nemli,
Doğacak Güneşi İzlemeyi bekleyen
Bahar Gibi...