Yalnızlık Denizi

Taş duvarlar ses vermez her an dağılıyorum
Titreyen ellerimi şefkat ile tutan yok.
Yalnızlık denizinde her gün boğuluyorum
Sevdanın kemendini cana doğru atan yok

Bir ben miyim diyorum cihanda yalnız gezen
Dertleri boncuk boncuk ömür ipine dizen
Yalnızlığın koynunda tatlı canından bezen
Dünyanın anasını beş paraya satan yok

Doğmuyor şafaklarım aydınlanmıyor gecem
Kar altında kalmışım buz tutuyor bak yücem
İsterdim ki ruhumu sarsın ısıtsın ecem
Sersem gönül postumu üzerinde yatan yok

Desem kara geceme doğ da gel be hilalim
Aşka niyet etmişim olur isen helalim
Sen gönlüme sultan ol ben de köle Bilal'im
Hakkın rızası için imzasını atan yok

Kimisi çok pasaklı hayır yoktur işinde
Kimisinin gözü aç yatın katın peşinde
Kimi sosyete olmuş altın hızma dişinde
Garip kalmış gönlüme huzur neşe katan yok

Dört duvarlar içinde sayıklarken adını
Rahmet ile anarım ilk göz ağrım kadını
Unutmuşum yıllardı ben huzurun tadını
Ruhum öldü yaşarken kara toprak atan yok.


Eşi vefat ettiği için ikinci evlilik yapmak isteyen fakat aradığı kriterlerde bir eş adayına rastlayamayan İsmail Gökçe Abimizin duygularına tercüman olmaya çalıştım bu defa :