Yangında İlk Kurtarılacak

Ben seni sevdim seveli,
hep ağladım.
ondandır göz yaşlarımla birlikte,
acıların soluksuz beslendikleri...

Gaip den sesler,
aşka davet ediyor,senden habersiz.
yollara düşüyorum elim de olmadan,
alalade besmelesiz,
yanıma azık, su bile almadan,
sessiz biraz da nefessiz...

Bir üşüme alırken beni,
yangınların ortasın da buluyorum kendimi.
şöyle açılsa bana doğru,
beni saracak,serin bir kucak.
bekliyorum birini, sana benzeyen bir yüz,
sakin bir yamacına sokulacak.
eriyorum,damlıyorum,
her yer çok sıcak,
var mı sesimi duyacak...

Söz vermiştim hani,
seni seven kalbim.
sol yanım da senin için atan yer varya,
işte orası hiç yanmayacak,
orası her zaman tertemiz kalacak.
orası otopsi de,ilk açılıp bakılacak...

Kör olası sol yanım,
hani söz dinlemeyen,
hani uğruna ölümleri göze alan,
senin için her şeyi en iyi bilen,
benim kara kutum işte orası olacak...

Sen hep aklıma geldiğinde,
her yüzüme baktığın da,
bedenimi alevler alıp yanacak.
olmasa da yanında birazcık yerim,
açmasan da bana kol kucak.
ben ölsem de önemi yok,
o yüreğim varya,
işte o korlar da,
yangınlarda ilk kurtarılacak...