Yarı ıslak

?'dün görmüştüm ki avurtlarına hüzzam yalnızlıklar çökmüş ?'


ertelenmiş ışıkları gecenin
dalgalar içerken parmak aralarını
-ki o koku sinince bir de üstüne

bir de mahmurluğu zühre'nin
vururken gamzelerine ıssız silueti



ben
ayak izlerini arıyordum hala
çakıl taşlarında

uzaklaşırken cemrelerden
ve yaklaşırken zemheriye evet üşüyordun gıyabında hasretin




oysa şiirler yazılıyordu
avuçlarında kuş gibi titrerken avuçlarım
yalarken nefesimi lodos misali nefesin

iklimi değiştiren meleği
arıyordu gözlerim

kaç mevsime daha çentik atacaktı
erik dalları küserken zamana
ve koşarken düşe kalka son bahara

kaç ıhlamur kokulu
ay kaldı ki

kelepçelerken sana beni bir daha
ve göç ederken
o ıssızlığa



ey
gecenin sahibi
uzat biraz daha nisan aralıklarını
ya da zamanı sür gaip sürgünlere

öpüşürken ölsün
akrep ile yelkovan
sûr ötene kadar



dünde kalalım yarı nemli
yarı mahpus

uykularımızı kaldıralım
ötmeden şehrin baykuşları, başucumuzda