Yaşadıkça Sar Derim

Kırk hançerle dağlasan gönlümdeki yerini
Yarama ay bağlarım kanamadı yâr derim
Yıkıp yakıp ta beni unutsan sevda perini
Yine de umut eder gönlün bende var derim

Gün geceye erince, çekilsem de köşeye
Vursam da hasretimi, kırılan son şişeye
Sakın ha (!) gerek yoktur. Kapılma endişeye
Ellerim kesilse de, kanamadı yâr derim

Bir an bile nem kapmam sıralı bulutundan
Geçerim bir gün elbet aşk denen hudut-undan
Ayrılmam gözlerinden ayrılmam yolundan
Seni sevmek mutluluk yaşadıkça sar derim