Yaşıyor muyum

Zamanın artıklarını kusuyorum
Kederleri biriktirdiğim ruhumu azad ediyorum
Belki de salt kederlerimle yaşıyorum
Yaşıyor muyum ? bilemiyorum

Yazmaya dahi üşeniyorum
Bahar gibi soluyor, tükeniyorum
Bir cümle dilimde dönüveriyor
“Hiçliğin içinde savruluyorum”