Yazdık Kelamımızı

Var elbet ciğerinde kibir. 

Yoksa söyler mi her verdiğini. 

İşine gelmez, yoksa bilir; işine gelmeyeni elinin tersi ile çevirir. 

Hesap gelince önüne, eski defterleri çevirir. 

Alma ağacıdır, sanki o bir keser. 

Bitti mi dal, döner kendini keser. 

Neylesin edebi mecnunu, o elbet paketleri sever. 

Paketler boş çıkınca, döner eskiyi sever… 

Gider elbet eski kovuğuna. 

Eskiler yel olmuştur, kızar elbet suçu bulduğuna… 

Dönse baksa arkasına, verdiği dirhem, ermiştir onun için aleme yeter bolluğuna. 

Bilse garip derdi ile yandı, veririmiydi sırtın ona? 

Veysel gitti elbet, el verdi söze merakı olana. 

Biz açtık ağzımızı, yazdık kelamımızı… 

Kulak veren olmaz elbet derdi evvel olana… 

Söz biter kalem kalem kalır, #ErdemTokuş gider sözü kalır… 

 Boştur elbet söz, yapamadığı her şey olur ona kahır…

#DerinMevzualar