Yokluğun Zamanı Üşütürken İçimde Kaç Şiir Yandı
akşamın kızılı düşüyor
gözlerimin şafağına
kirpiğimden damlıyorum
bir ölüm yamacına
yokluğun ayarsız bir zaman
doldurmuyor vakitleri
hiç çalmıyor varlığına
_hasretle büyürüm sana...
sabahlar üzerime çöküyor
ey geceyi avaz avaz söyleten sevdam
hangi ara kayboldu güne aydın olman?
ruhum nöbeti dolmayan bir sarada
_üzgünüm yokluğundan yana...
ay düşerdi bakışlarından yüzüme
ısınırdı üşümelerim
elzemdin fanilikler arasında
yaşım kadar kapanmıştım ayaklarına
_sarmaş dolaş ağrılardan sonra...
(buz tutmuş bir zamanda geçmiyor ağrılar...
26 mart
28 mart 21:00
bir akşamüstü okunan hüzünname de şiir popülist oluyor bilirim...
işlengisinde şairin kanı kırmızıca bir kanaviçe beyazlığına erişiyor... dem budur her halde. önce ısınıp sonra kalmaktır o ocakta bir başına... gerçi şu saatte çay da gitmez ama
şiir gidiyor doluca...
eh dem bu dem...
şiirdi...
Yokluğun yüreklerde buz serzenişler çok duygu yüklüydü emeğine sağlık 😙👍👍👍
yüreğine kalemine sağlık gülom
yüreğin var olsun
👍👍👍👍👍
ey geceyi avaz avaz söyleten sevdam
şiir çok güzel,
sevgiyle kalın...
"akşamın kızılı düşüyor gözlerimin şafağına kirpiğimden damlıyorum bir ölüm yamacına"🙂
Ahh şairem ahh,yürek yanmaya görsün,söner mi bu ateş,sönmeye söner elbette ama kaç zaman ister bilinmez..
Şiirin başlığı çok güzel,şiir güzel..
Kutlarım ..👑