Yürek Devrimi

Sayfalar gölgeler bıraktı güvercin kanadında
Habersiz körüklenmekte deniz
Sınırsız dokunuşlardan tutuklandı tenim
Suçlusuyum sevdanın
Suçlusuyum kalbimi oyan düşlerin.

Vakti gelir ayrılığın
Kanar bütün yaslandığım iklimler
En doruğuna varır kederim
Sayfa sayfa güvercin gülüşü bağışlarım sana
Yangın olurum yanarım madımakta
Şair olurum göçerim
Kaçakçı ayaklarımdan izler bırakarak
Gecenin puştluk karmaşasında
Varırım intihar bakışlarına senin.

Başladığı yerde bıraktım hayatı
Sana kırıntılar bıraktım düşlerimden
Deniz oldu mavi ayın yansıması
Yalan oldu talan oldu
Dün varken, bugün yokluğunun sancısıyla ölen,
Yürek devrimim.

Hatırla akşamları kavak ağacını
Hatırla o ağaca asılmış ruhumun gözyaşlarını.

Şiir dizmiş gölgemi kurşunlara
Kalem yalnızlığıdır seni anlatabilme sefilliği
Yürek devrimidir her sonun şiirle hayata vedası
Senin gülüşlerindir can
Hayatın boynuma
Türkülerden boncuklar asması.

Sana en güzel şiirlerden yakarıyorum
Ya duyarsın sesimi
Yada duyarsın ölüm sirenini.