Yüz

ben bile aynada yüzümün yansımasını görürken
sen nasıl göreceksin benim gerçek yüzümü
ve çözmezken kaderin attığı düğümü
nasıl tutarım sana verdiğim sözü.

çukur bir yolda yürümek midir hayata alışmak
unutmak mıdır yoksa yokluğuna alışmak,
sarmaşık çiçekleri gibi tam uzandım dediğim yerde sarardım
fırat nehri gibiyim biraz akıp gidiyorum hayatından,
geride bıraktıklarımdır elbet derin bir iz..

belki de iki şehri gibiyiz Türkiye'nin
ben anadoluda sürekli göçler veren
sürekli terk ediliş
sen de batıda bir yer işte
tasını tarağını alan sana koşar yar.

bir gömlekte düğmeler gibiyiz
yanlış yerlerden bağlandık
ondandır tekrardan çözülüşümüz