Yüzümüzü Bizden Alan Hayat

Bir yerden sonra, sonrası yok gibi
Sonu yok, başladığın yerdesin hep
Bir yerden sonra, yersiz cümleler gibi
Yerin yok, yersiz yurtsuzsun hep

Hergün biraz daha yalancılaşıyor hayat,
Hergün biraz daha yabancısın dünyaya.
Doğumla başlayan hayat,
Ölüme meydan okumaya çağırıyor..

Sen gerçekten var mısın
Gerçek var mı, kendine bir dokun.

Yüzümüzü bizden alan hayat,
Yazımızı kimlere yaşatıyor?
Ömrümüzü bizden çalan zaman,
Gönlümüzü kimlere kaptırıyor?

Vur zincire zamanı gel aşkın son demine
Yık cendereni ver kendini ölümüne...
Vur başını duvarlara gel kendine,
Yık tabularını yer ver sevgiye...