Düşmansın Gönül
Rahmetten nasipsiz kalan hep sendin,
Her olmaz duaya "amin"sin gönül.
Merhamet bilmezi rahman edindin,
İsyanla bulanık imansın gönül.
"Son" deyip kandırdın her defasında,
Suzanı söndürsem yangın Füsunda.
Harcadın bir ömrü gam sefasında,
Ben bildim bileli pişmansın gönül.
Bağrımda aşk denen hissi pişirdin,
Kahrımı ezadan hazza taşırdın.
Çileden zevk alır acze düşürdün !
Sen kendi kendine düşmansın gönül.
Hocam tekrar hoşgeldiniz.. güzelim şiirinizle
kutlarım..
Saygılarımla..
ah bu gönül....dedirten süper bir şiir okudum..yüreğine sağlık👍👍tebrikler👍
Ben, melodik tınıları kusursuz , ölçüleri mükemmel , kurgusu sitem ve anlamı müthiş bir şiir okudum ve çok keyif aldım. ***** Kalemin dert görmesin Celalettin. Tebrikler sana .👑
güzel şiir tebrik ederim.......