Görülmüştür

Kusur aramaya çıktım şiirde üstadım, bulmak için zorladım kendimi, şurdan bir taş atsam dedim, ne düşer, diğer yanına dolandım şiirin, burdan taşlasam ne düşer acaba diye... Sonra merdiven aradım taşlamaktan ziyade tırmanayım bari, bazı yerlerde bir kelimeyi üstte aldım, dedim neden ayrı bir mısra yaptı ki?? "Kadın" kelimesi bir yerde büyük harfle alınmış, neden mesela, özel bir atıf olduğu için mi? Diğerlerinde küçük harfle başlıyor..? O kelimeler tüm kadınları, büyük harfle başlayan bir kadını mı çağrıştırıyor diye düşündüm.

Ağaçları konuşturuyorlar masallarda, hikayelerde neden konuşmuyor gerçekte ağaçlar, hayvanlar üstadım.. Hangi bağlantıları eksik kök gövde veya kan damar kalpler ile diğer duyuşsal organları arasında... Peki neden çok acımasız doğa üstadım, kuşlar neden yer böçekleri mesela? Tanrının yanlış programlanmasından mı yoksa evrimin yanlış yol izlemesinden mi? İkisinden biri olmalı...

Mesela şiir okurken bir "Derviş" çıkıyor karşımıza anlayamıyorum, neden bu dervişler en olmadık şiirlerde çıkar karşımıza..

Şiirde beğendiğim yerler: "İtalik bir yitiş bu" "Acıya değil-anıya tutunuyoruz"

"Sayfanın ucundan soyunan harfler Yaşamın göğsüne düşüyor bir bir Soluk soluğa kimbilir kaç mevsime eşlik etti Kanat yalnızlığı" Burayı ekstra beğendim şahsen..

Bu bölümde hangi ifade hangi ifadeyi önceliyor ve sonlandırıyor, "düşüyor bir bir" neden küçük harfle başladı, üstte alınsa alt mısra ile bağı mı kopacak bütünün..

Lakin en güzel ifade sanırım "Kanat Yalnızlığı" şiirin başlığı bile olabilir dedim içimden..

Sürçi lisan der eskiler, olduysa üstadım, affediniz.. Serbest şiiri anlamak, anlamlandırmak, incelemek çok zor, en girift konu benim için... Bir de yeni moda çıktı / () gibi şekiller kullanılıyor şiirlerde anlayamıyorum mesela..

Not: Şiirin başlığı Kanat Yalnızlığı olamaz mı, üstadım ya hu?? Hadi ama?? Çok hoşuma gitti bu iki kelimenin yan yana yazılması... Çok şeydi aslında, tanımsız işte... Kanat Yalnızlığı... Saygılarımla Cemal Hocam...

Kaleminize yüreğinize sağlık... Tebrik ediyorum

Umut hep olsun, hep bulsun bizi Cemal Bey. Tebrik ederim. 🍀

Şiirinizde geçen duygu etrafınızdaki her şeye duyarlılık geliştiriyor. Hep uzaklardan gelen bir ses gibi bizi dürtüp uyandırmak istiyor ve bizleri içeri doğru bir yolculuğa çıkartıyor. Yaralarla ve hüzünlerle birlikte, bolca tükenmiyen umutlar, iyilikler ve sevgiler armağan ediyor bu güzel şiiriniz…Tebrikler Cemal bey, kutlarım. Saygılarımla İoannis Bozikis

Kadın Güneş Su Toprak Hayâta

Kimine "he" "ne" kim, kimse

Kelebek kanadı kalbi kadın

Kadın yorgundur hayatın verdiği İsmine, cismine rengine Sayfalar dolu tıka basa Harfler ağlıyor kelimelere Yazdıran mürekkebine

"ah" diyor kadın "ah"

"duyulmayan sesime"

"Şefkâtin ekmeğiyim, emeğiyim"

sırtında kamburlaşmış ağrılar Benek, benek yara almış omuzlar.

Duyulmamıştır adım Bakmayın yağmurlu gözlerime Kalbi yamalı, ruhum ağır hasarlı dır. Lâkin Acı güçlendirir beni Karanlıklar içinde

Denizim ben masmavi

Kaleminiz var olsun Cemal Bey.. Sevgiyle hep..