Kırmızı Sarahat

Kanatların altında kümelenirken bulutlar
Tablomun fırçasında solmayan resim sensin
Her damlasında boyanırken yokluğun
Yıldızları süslüyordu göklerinde ellerim
Koyu bir isyanın iniltisi batıyı uyandırırken
Yağmurunda filizlenir taşlarım
Küflü geçmişin kurutulmuş güllerini
Vura vura diriltti yakamoz düşümlerin..







Tereddütsüz sıfatlar kemiriyor ruhumu
Umutlar bican düşerken
Avuçlara inci mercan akıttı zaman...






Gülşenler kıvranmış köşesinde
Bahar uykusuyla kilitledi tarihe
Yar eli ağ misali örerken hülyaları
Ufak dokunuşları
Mehtabını düşletti o umut hünkârının...






Hüzün yankı yankı
Gözlerimde çarpıp ıslandı
Numunedir Süheyla sessizliğim dilbaz limanlarımda
Kaç asırlık kahır damarımda kan bağı bilmem
El verince gönlümün paslanmış tellerine
An/sızın başlar keman buğuluğunda
Gitar deminde
Aşk kırmızı beste dehlizlerimde...







Testilerde boğuldum
Bir damla suya gark yüzgecim
Kuryan yaprakları suya gömmeden,
Hüzün kanallarında damla damla eridim
Ölürken doğar gibi sevemedim hiç
Ne uzağı nede yakını göremedi gözlerim
Aykırı başaklandım hep güneşe
Sonu hicranla biten rüyalarla uyandım
Okşadım çehrelerde oynaşan rüzgârları
Kabil'den öğrendim kıskançlığı
Düşen kardeş kanatlarını kuşgözüyle gömmeyi
Safi duruşlarımda mızrak mızrak yara sarahat
Özlemin kolları sessizce yakalarken beni
Gidiyorum...






Aynalarda boy versin suretim dalgın bakışlarına
Oynasın melekler düşen kanatlarında
Bekle beni ve sarıl mısralarıma
Uyurken sen
Düşeceğim rüyalarına
Sakın aldat/n/ma ölüm..





Gidiyorum...


Rüzgâra emanet düşüm
Anne ılıklığında okşasın tenimi
Saçlarını tarasın yokluğumun
İçimde ağlayan deli okyanus/um
Yüreğinde kilitlendiğim makber
Ört üzerimi
Ve bekle beni...