Atam Bugün On Kasım
Atam Bu Gün On Kasım
Atam bu gün on kasım, arkanda bıraktığın, büyük ulusa el sallayarak veda edişinin yetmiş ikinci yılı.
Bugün ne oldu biliyor musun?
Saat dokuzu beş geçe, Atasını anmak için her Türk bir dakika da olsa seni saygıyla ve özlemle andı.
O gönderlerden inmeyen bayrak, senin için yarıya indi.
Sirenler acı, acı çaldı, arabaların kornaları ayrılığını selamladı,
Hani o Cumhuriyeti emanet ettiğin gençliği, görmeliydin onları!
Yüreklerinde ki sana olan aşkı.
Onlar şimdi doktor, mühendis, öğretmen, zanaatkâr oldular, hani o parmağını ileriye uzatarak, Türke ileriyi göstermiştin.
O parmak hedefine kilitlendi.
Dünyanın her tarafında, sarı saçlı mavi gözlü devler var.
Onlar hedefe emin adımlarla yürüyorlar.
Ulu önder! Sen müsterih ol, gösterdiğin hedeften geriye sapma yok
Dün alfabeyi öğrettiğin, o çocuklar çağdaş okullarda, medeni kıyafetler içinde, senin için yazdıkları şiirleri okudular.
Atamız ölmedi diye, dosta düşmana haykırdılar.
Şimdi radyolarda, televizyonlarda senin sevdiğin şarkılar, türküler söyleniyor.
O karanlığın içinden çekerek aldığın Türk kadını var ya?
Şimdi onlar: Babaanne, anneanne ve anne yavrularının, torunlarının kalplerine bir dantel işler gibi senin sevgini işliyorlar.
Atam! Devrimlerinden sonra, Türk kadınları, gelişmiş ülkelerlerde ki hemcinsleri ile yarış içindeler.
Onlar şimdi!
Bakan,Milletvekili,iş kadını, sporcu ve en önemlisi eve ekmek götürecek,konuma geldiler.
Atam; Hani laiklik dinsizlik diyorlardı, onlara inat bu Vatan''ın minarelerinde ezan sesi hala dinmedi.
Bu gün Anıtkabire elinde çiçeklerle, bu ardında bıraktığın, büyük Ulus!
Sel gibi akarak, huşu içinde, kalplerinde Vatan ve senin sevginle sessizce elinde ki o çiçekleri kabrine bırakmanın gururunu ve burukluğunu yaşadılar.
Bizler için on kasım senin veda günün değil, yeniden Türkün kalbine doğduğun gün.
Senin zamanında olduğu gibi şimdi de içimizde Mandacılar,
Devrimlerine hala direnenler, seni tartışmaya açan, on parmağında on kara olan, kara kalemler var.
Yalnız onlara baş kaldıran ve karşılarında yüreklerinde senin ve bağımsız Türkiye aşkı olan
Cumhuriyet'in çocukları var.
Senin Başkumandan olduğun ve kurtuluş savaşını verirken ayağında ayakkabısı olmayan,işte o ordu,bu gün dünyanın en güçlü ordularından birisi oldu.
Senin Başöğretmen olarak yetiştirdiğin, öğretmenlerin, şimdi senin izinden, senin yolundan giderek, çocuklarını eğitiyorlar.
Dünyaya mal olan öbür lider mi?
Ha onlar mı!?
Onlar tarihin tozlu sayfalarında ki yerlerini çoktan aldılar, bir sen unutulmadın, bir sen hala ayaktasın, bütün dayatmalara karşın, bu Ulus seni kalbinden söküp atmadı ve her geçen gün bu sevgi kartopu gibi büyümekte.
Yabancıların Türkün, sevgisini akılları almıyor.
Onlar şunu bilmiyorlar ki Türk severse ölümüne sever.
Sen bizim için Vatan
Sen bizim için toprak
Sen bizim için Bayrak
Sen bizim için aydınlık Işık
Sen bizim için Gazi
Sen bizim için Şehit
Ulu Önderimiz.
Sen bizim için Özgürlük demeksin ve yine senin dediğin gibi...
NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE
RAHAT UYU
CENGİZ DAMAR.
Cengiz Damar
