Bir Gün

İnsan sadece çizilmiş yolu takip eden kalpsiz bir oyuncak.Eski zamanların sultanı.Fırtınanın ortasında ararken huzuru yanmak gerekecek.Bazı yolları yalnız yürümen gerekecek,büyüyeceksin.Keşfedeceksin kendini sevmeye inanmak için.

Aşk diyecekler;

Karşısına geçip şuur bozukluğudur diyeceksin.İşte şurada en büyük hatalarımın sahibi tam sol yanım şu ağrısı bitmeyen kalp.Ağırlık hissi çökecek sonra gitmeyi bilmek gerekir diyecekler ayrılık sonrası.Ne çok şeyi omuzladığın inancını kırdığı bir hikaye geçecek vakitlerinden.

Sevmek ;

Cesaret edip çizdiğin dünyanın sınırlarından duymak isteyip bulamadığın yalnızlığının karşısını geçip söyleyeceksin işte son sözlerini buralardan;

Alışırsın..

Yinede  seversin,

Rastlaşırsak okurum sana duvarıma astığım şiirini…

Biz yine severiz “bir gün”…