Dokuz Canlı

Oturduğum apartman,hemen ana caddenin yanında.
Bu sabah vakti,tesadüfen penceremden dışarıya bakerken,gözüm caddenin karşısında ki
sarımtırak renkte iri bir kedi'ye takıldı.

Caddedeki sabah trafik'i hayli yoğundu.
Herkes işine,gücüne yetişmek için,araçlarının gazına sonuna kadar basmışlardı.
(Tek rakibim var,oda T.H.Yolları dercesine)

Sarman karşıdan karşıya geçmek için,fırsat kolluyordu.
Tehlikenin farkına varmıştım,dikkatlice onu takip etmeye başladım.

Araçlar çok hızlı gidiyorlardı ve aralarında da mesafe yoktu.
Ama o kafasına koymuştu bir kere,karşıya geçecekti,bu on metrelik tehlikeyi göze almıştı.

Tedirgin bir vaziyette,gözlerimi ondan alamıyordum ve sonunda kendisine göre,
uygun zamanı yakalayıp,caddeye fırladı.

Ne yazık ki zamanlama hatası yapmıştı.
İlk gelen araç onu havada zıplarken yakaladı.

Hisettiğim gerçekleşmişti,sarman ağır bir darbe alarak,üç metre ileriye doğru düştü.
Can telaşı ile yerden kalkmaya çalışırken,ikinci arabada süratle çarptı.

Tekrar havalara doğru zıpladı.
Üzümtünden artık bakamaz olmuştum,hemen aşağıya inip müdahale etmeye karar verdim.
Aşağıya inmeden son defa,yaşıyormu diye baktım.

Benim gibi olayı yolun kenarından gören birisinin,sarman'ın yanına ulaşmak için,araçlardan
fırsat kolladığını gördüm.
Sarman yay gibi yerde gerilmiş ve can cekiştiriyordu.
Sabah sabah bütün sinirlerim bozulmuştu.

Bir süre sonra Sarman'da ki gerilmeler bitti.
Artık kımıldamadan ölü vaziyette duruyordu.
Araçların durması veya fren'e basması imkansız gibi birşeydi.

Yolun kenarındaki şahıs,sonunda dayanamadı,kendini o yogun trafik'in içine attı.
Acı acı fren sesleri duyuldu.
Adam,resmen ölümü göze almıştı.
Gözlerimi kapattım,açmaya korkuyordum,yaptığı çok tehlikeli idi.
Dayanamadım tekrar gözlerimi açtım.

Sarman adamın kucağında idi ve ikisi o hızla giden arabaların tam önlerinde idiler.
Birden gözlerime inanamadım.
O ölmüş dediğimiz,
Sarman adamın kucağından hop diye yere atladı ve hiç bir şey olmamış gibi,
Ceylan gibi sekerek karşıya geçip gözden kayboldu.
Aklıma Kedi gibi dokuzi canlı sözü geliverdi.


Cengiz Damar