Herkesten Bir Bilye

Küçüksün ,bir bilye verdiler ellerine…Attın, tuttun, üttün…Kimseler bilmiyordu ne seversin, nasıl yaşarsın ?

Öyle ya sen küçüksün…

Bir şey olamadın, olamadın çünkü bir şey değildin ki…Ancak elinde bir bilyen vardı…

Okulunda kopya çekmedin, bir gün ödevsiz gitmedin… Her zaman saatinde ,vaktindeydin…Bu küçük dünyanın kapılarını adetâ sen açar kapatırdın…Sen birinciydin…

Kitaplara sarıldın , sarıldın Atana ,babana, annene… sen birinciydin…

Küçüktün pek çok zaman verdiler ellerine, hiç kimse bir gün seni ,hatta kendin bile, aylâklık yaparken görmedi, göremedi… “tutulan kısrak harmanı döver” misalî her işte sen…olsun sen birinciydin…

Sınıf başkanı sendin…Evet herkesin boş zamanını sen düzenledin… Birinciydin nede olsa…

Sen de küçüktün minik çocuk …Pastel boya verdiler ellerine… Yazdın, çizdin, boyadın…Bu gözler “yardım ettiği için” çıldıranı da gördü ….

Bir gün pastellerini verdiğin arkadaşın birinci seçildi. Ağlamaktan helâk oldu gözlerin…Seni geçmelerinden hem de senin pastellerinle geçmelerinden yıkıldın…Ağlayışın acı, gözlerin yaşlı, katılmadığın halde birinci olmaktan bahsediyordun…İşte yine birinciydin ; çıldırmakta birinci….

Lime lime oldu resim defterin, ayrıldın gittin hani Barış Manço’ya ithaf edilen şarkı gibi…en uzağa sen gittin/ en çabuk da sen döndün…İstemeye istemeye…

Oldun işte küçüğün büyüğü, okullar evin oldu… Şairin deyişiyle: “Yüreğine bir kor düşmüştü yıllar önce”

Küçüksün bir hamur verdiler ellerine … oynamadan sıkıldın… Şöyle oyna, böyle oyna denmesinden…

Yıkıldığını sandılar ayrılırken… daha yeni başlamıştın…

Yıllar geçtikçe birinciliklerin arttı, ama sen küçüktün yine…Küçük ve birinci…

Herkes farklı bir bilye verdi ellerine …Yemek birincisi, futbol birincisi ,yüzme birincisi,bilgisayar birincisi, sınav birincisi…vs.

Oysa ki hepimiz aynı otobüsteydik ve sen yine aynı yerindeydin…İndin çıktın, gezdin gördün, yazdın çizdin … Karman çorman ;ancak gerçek…Pek çok evren olsa da :

Gerçek’in en birinci olduğunu anladın…

Hea/ 10.10.2025 

Ütmek: Oyunda yenmek…