Kendimle Konuşmalar 1-

Seni artık sokaklarda değil, dağınık kalbimde de aramıyorum
kokun gelirken yağmurlarla biliyorum ki seni yine bu karışıklıkta bulamayacağım
Kırmızı bir karanfilin kıvrımları ya da gülün kokusu seni bana getirirdi elbet
Ancak işte ben sırf bu kafa karışıklığında zihnimin kıvrımlarındaki seni
Arıyorum ;
Bulamıyorum...
Belki de zihnimi dümdüz yapan bu dünyada yaşamayı bırakmam gerek
Çünkü sen o saf halinle tümden dünyanın olabilirsin
Seni saklıyorum kendime
Seni ya/saklıyorum
Çünkü
Biliyorum ki en az benim kadar
Başka dünyalar da senin müptelan olacak ,olabilir
Tüm korkum şu:
Ya
Sen de bu dümdüz dünyanın yollarında, olmaz ya ,kayıp
Olursan?
Ve bu dünyanın insanları seni tüm saflığınla görürse?
Evet belki kaybolmazsın ama görüneceğin aşikar
Belki sana deli diyecekler
Belki bir çocuksun
Belki ellerinden tutma özlemiyle dolu olduğum bir sevgi/li...
..
Satranç bilmem ama tavlayı biliyorum
Sana belki tiramisu da yapamayacağım ancak kek yapabilirim.

Mutluluk neydi? nedir ?

Düşünüyorum da , ahhh gençliğim
Hoş bu beceriksizlikle seni yine kazanamayacağım...
Biliyorum sevgili okur !başlığa dikkat etmediysen şu anda benim gençliğimle konuşmuş olduğumu anlamadın...
Oysa ben kimim ? Kiminle konuşuyorum ?...
Bir söz var diyor ki 'herkes kendi kendisiyle konuşabilir ancak soru soruyor bir de üstüne cevap veriyorsan kafayı kırmışsın demektir'
Bilmem ki sen de böyle mi düşünüyorsun ?
Bir annenin çağırması gibi,
Bir babanın açıklaması gibi,
Ya da bir doktor bakışı gibi bakıldığında değişik yanıtlar kesin gibi görünüyor...
Ya işte bu abuklamalar içinde ben neyim ?
Elbet bir genç değilim ...
Her ne kadar uzmanların yaşlılığın daha ileri yaşlara çekildiğini söylemelerine rağmen kendimi bir genç olarak görmüyorum; seni de ...Gençliğim sen bendeyken 47'li yaşlarımdaydım sense bunu kabullenemiyordun...Öyle ağır ve mağrurdun ki şimdi takla atasım geliyor da bazen senden utanıyorum......Yahu diyorum kendi kendime neden ben takla atmadım ? beden eğitimi derslerinin dışında ( ha bir de yeni halı alındığında takla atmıştım)...
Taklayı bir kenara bırakalım ! neden hoplamadım, neden zıplamadım ?Evet hepsi Allah'tan...Ve bu söz dinleyişin sonunda kendimi bu yaşlarda daha sağlıklı buldum.Laf aramızda iyi ki de takla atmamışım. Sağlığım zaten bozuk.
Şimdi bakıyorum da her ailede, afedersiniz , bir iki zır deli bulunuyor. Kimi kayıyor kimi taklacı,kimi sana takla attırıyor ,kimi uyutuyor, kimi ayakta uyuyor...
Bana da bunları yazmak kalmış ne yapayım ?
hea – 01.01.2016 SAAT: 21:23