M. D 5

Damarlarımın mavisine düşmüş bir canavarı besliyorum her nefesimde, her hareketim demir döver gibi sert ve içimdeki hırçın delikanlı bir av partisinde. Bir ceylan su içiyor gövdemden, korku gözlerinde hayranlığa dönüşüyor, bir gün patlıyor ufukta parçaları zihnime düşüyor. Benim bana yabancı anılarım ve yeni bir Leo kazınıyor hayatıma. 

Çığlık çığlığa hatırlatıyor kendini bir başka hayat, bu ameliyat masasında narkozum sadece esmer güzelinin göğsümdeki eli ve tanıştığıma memnun oldumlar, annem, babam, dostum, sevdiklerim. 

İçeri koşar adım kral geliyor, ah benim canım kardeşim, savaş meydanlarının süper starı, katilim.. 

- ne yaptığını sanıyorsun sen!  Diye inceden kükredi kral har! Yürüdü esmer güzeli zeranın üstüne. 

- olacak, olacak bu, bundan kaçamayız sende biliyorsun bunu. Bu zeranın son cesur cümlesiydi. 

- yalvarırım buna inan artık, yalvarırım onun yanında kal, sensiz bunun üstesinden gelemez o senin tek kardeşin. 

Ah benim küçük, sorunlu, şiddet bağımlısı kardeşim. Kararsız kaldığında elini koyacak yer bulamaz çok iyi bilirim. Evet zeram artık koca adam manipülasyona açık. 

- kardeşim! Dedim içinde binlerce kurtçuk olan bu cümle daha da şaşırttı harı hatta korktu ve bir adım geri attı. 

- hatırlıyor musun her şeyi? 

- bilmem, bilemem har 

- kendini tanıyorsun artık değil mi? 

- evet. Dedim sadece yüzünü gözlerime sıkıştırıp. 

- peki hissediyor musun? Diye bir adımlık soru cümlesi benim mahremimi sarstı. 

- har! 

- Hissediyor musun? 

- suçluluk. Evet hissediyorum har hem de hiç anlam yüklemeye çalışmadan. 

- senin ölü kalman gerektiğini hep söyledim abi. Herkes beni senin yerine geçmeye çalışan bir varis sandı . Oysa ki ben sadece bir askerim, başka hiç bir şey değil hele ki kral hiç değilim. 

- beni öldürmen gerektiği gibi benimde ölü kalmam gerekiyordu kardeşim. Ama inan olanlar çok geldi sadece bu kadarını biliyorum. Dedi benim kabuğum, bu kendinden emin ses benim mi? Peki ya ben neredeyim? Ah leo tam hayal ettiğin gibi yok olup gitmek için muhteşem bir zaman.