Maddenin İnsana; İnsanın Maddeye Dönüşme Eğilimi
İnsanoğlu varlığı ve ihtiyaçları gereği maddeyi kullanmak zorundadır. Kullandığı maddeler ile ortak birçok özelliği olmasına karşın, zaman içerisinde insani fonksiyonların maddeye yüklenmesiyle aradaki ilişki adeta bir maceraya dönüşmüştür. İnsan maddeyi kullanmış, madde insana alternatif olmuş; dahası insan madde ile kendini çek etmeye başlamıştır. Madde, bazen kanıt olmuş insana ceza kesmiş; bazen alternatif olmuş insanı tehdit etmiştir.
Maddeye değer verme ile paralelleşen teknik gelişmenin yanı sıra, maddenin boyutunun küçülmesi bazı değerlerin de küçülme sürecini başlatmış olabilir. Bir yandan madde için mücadele eden insan, diğer yandan teknik gelişmenin ürünü olarak ortaya çıkan yeni ürünler her versiyonda bir derece daha boyutların düşmesi ve değerinin bir kat daha artması maddeye mücevher değerini yüklemiştir. İnsanoğlu her seferinde daha küçük bir maddeye sahip olmanın mücadelesini vermiştir. Maddesel olarak küçülen ürün işlevsel yönden ters orantılı olmuştur. Fonksiyonu artmıştır.
İnsanlar belki de kendilerinde yok ettikleri değerleri, maddeye yüklediklerinin ve onlara gereğinden fazla değer verdiklerinin farkında olamadılar. Her geçen zaman içerisinde kendi beceri, değer ve fonksiyonlarını söndürmekte; bu değerleri maddeye odaklayarak kendi düzeyinden ödün vermektedirler. İnsanlık öyle bir çember içerisine sıkıştırılmıştır; ki bu çemberden kurtulma şansı da pek zayıftır. Bir yandan nüfus artışı, teknik gelişme, kent popülasyonu vb. etmenler kalabalık şehirleri oluşturmakta; bu da ekonomik arz talep dengesine ivme olmakta ve madde kalabalıklar içerisinde oldukça değer kazanmaktadır.