Sevgi Dolu Serüven

O neşe ve sevgi dolu serüven hayata ilk merhaba dediğimizde başlar.O an her şeyden habersiz bir şekilde nereye,nasıl bir dünyaya geldiğimize bakarız.Biraz,biraz büyüyerek afacanlıklarımız başlar.Hele de 4-5 yaşları ne de güzel geçer nerde bir yaramazlık varsa orda kesinlikle o afacan çocuklar olur.Asla yorulmadan dinlenmeden yola devam ederiz.İşte 6 veya 7 yaşları okullu oluyor artık o afacanlar biraz büyümüş olsalar da içlerindeki o çocuk söner mi?Bu sefer okulda başlar o yorulmayan süper çocuk ,bazı yaramazlıklar yapsa da eğlenceli olur ona göre bu şımarıklıklar doğrusu haklılarda çocuk dediğin oyun oynar,şımarık olur.Yoksa o güzelim çocukluğun ne anlamı kalır.Bu arada bu minik çocuk o tozpembe hayallerinden sıyrılır ve o ilk başlarda tanıyamadığı tanımaya çalıştığı o hayatı artık tanıyordur.Hayattan habersiz değildir.Bütün bunlar olsa da çocuk olmak gibi müthiş bir şey yoktur bence,anlatılmaz o kıvrak deli dolu günler.Çocukluk elbette her zaman anılacak bir zamandır.