Siz Türk müsünüz

Aslında bu yazının başlığı 'Ben Türk değilim ' olacaktı. Fakat, saygısızlık
olmasın diye, başlığı değiştirmek mecburiyeti duydum. Olay kendi başımdan
geçti. Onun için rahat yazıyorum. Almanya'dayım. Herder Shcule ( Herder Meslek
Lisesi)nde görev yapmaktayım.Okulda yüz yirmi Türk Öğrenci var.Bunların altmış
tanesi Türk Okuluna geliyor. Saat on üçte onların dersi bitiyor. Bizim ki başlıyor.
Her sınıftan ve seviyeden öğrenci var. Bir sınıfa göre oldukça kalabalık ve
dengesiz. Birinci sınıftan on üçüncü sınıfa kadar öğrenci geliyor. Diğer
altmış öğrenciye hiç ulaşamıyoruz. Artık buna şükür diyoruz.
Çok yorucu bir çalışma yapıyoruz. Yine de severek çalışıyoruz. Bu
çocuklar, bizim çocuklarımız. Bunlarında Türkçe Derslere ihtiyacı var.
Bu ve benzeri birçok sebepten oradayız. Çalışıyoruz.
Bir gün yine derse girdim. Yoklamayı yaptım. Günlük olayları tartıştık.
Burada ki asıl amaç; Çocuklarımıza konuşma ve kültürümüzü tanıtmak.
Sonra seviyelerine göre derse başladık. Birinci ders bitti.Zil çaldı,
Ben de öğrencilerle birlikte dışarı çıktım.
Okulumuz iki katlı. Merdivenler tam ortadan iniyor,çıkıyor.
Birinci kata inerken,gözüme iki öğrenci takıldı. Merdivenin
iniş kısmında konuşuyorlar. Bunlar bizim sınıfa gelmeyen,tanımadığım
çocuklar. İkisi de kız. Yaşları, on altı veya on yedi var. Kara kaşlı,
kara gözlü. İçim ısında.'Bunlar, bizden olmalı,dedim.'Sordum;
---Kızım siz Türk mü sünüz?
Biri oturuyor,diğeri ayakta. Oturan kalktı. Saygıyla;
--- Evet, Türküm, dedi.
Diğerine baktım. Gözlerini mahcup bir edayla yere dikerek;
--- Ben Türk değilim, dedi.
Güldüm.'Neden gülüyorsun?' Der gibi bana baktı.Ben de;
--- Kızım şunu Türkçe demeseydin daha iyi olurdu, dedim.
Özür diledi. Sonra iyi arkadaş olduk.Bu da bize kaderin
acıklı bir cilvesi oldu. Hala aklıma geldikçe gülüyorum.Tabii
ağlayacak halimize!