Ağlardın Ya

hani kuş küserdi
Eylül giderken bu şehirden
mekan değiştirince iklim

soyunurdu her çınar
kendi toprağında
boşaltıp yükünü, akşama erken göz kırpıp

zamanı ağlardı ya
vurup kasıklarına imansız sancı

ay'ı erken düşerken, çukurlara inat
yağmurları kuruturdu bir de poyraz
zeytin birikirdi bezgin dağlarında, gün batımına dönerken ıslak

ve yoksulun çulunda üşürken
cılız öpüşmeler
tenle, zemheri arası gidip gelirken o ıssız sevişmeler

sen
kırağı tuttururdun gözlerine
zühre ile çoban yıldızı arası

hani varmış gibi bir de gökyüzü
ağlardın ya
Nisan misali, kırkikindi gibi

kurnaları dolardı bu şehrin
yalancı mevsimlerle....