Dil Yarasi

Dökülür yürekten kum taneleri inciden
Zaman dilimlerinde kurulur zembereği
İnsaf beklenir elbet üfürükçü cinciden
Sonra çalar durmadan acizin dümbeleği
Yürek dil mahseninde ağı döker balından
Şerbet karışır söze oynar kalem dalından

Öyle yarıklar açar merhem sürer yaraya
Ferman Padişahındır dilden kaçar kemiği
İnsan fani bir kuldur ölüm girer sıraya
Dostluklara sarılır yarin ipek gömleği
Vicdan hangi yaranın kabuğunu yaracak
Eller ibadetini gökkubbede saracak

Yalnız insan alışır kendisiyle hoşbeşe
Duvarlar aydınlatmaz küflenmiş geceyi
Elde sinek altılı yek beklerden dübeşe
Boşa boğum yırtılır dilden düşer heceyi
Artık avuntu değil içilen bir fincan kahve
Hayat acımasızdır vurur hükmüyle darbe

Gayya kuyusundan çeker Yusuf zemzemi
Badeleri süzülür çölde susuz Musaya
Kainatı yaratan yüce rabbim her demi
Firavunun zehiri kafi gelmez İsaya
Dil yarası ağırdır kaldıramaz her fani
Ucu ölüm fermanı kurulur hak divanı

06.01.2010