Eksik Sabah

Kaşlarını söker Eylül'ün
Sokulurken ıhlamur kucağına ıssız
Ayrılık masalları anlatır karınca yuvaları

Soluğu içer
Son kadeh
Ve savrulurken hicaz akşamda cam kırıntıları

Yürek yanıkları kokar
Bildiği tüm lisanları
O şehrin

Çığlıkları karışır
Tiz erkek seslerine
Narası göç etmiş kuşların

Mermiler kızartır
Gecenin şakağını
Vurulup yıldız düşerken rahmine puşt zamanın

Eksik doğar
Sabah
Işıksız ve kara


Yalan şimdi hayra yorulan tüm rüyalar...