Esmer

https://youtu.be/KmZK9M8FfpA

Kalbimin tahtına serpilen aşk kelamı

köhne yüzüme vurur ayrılıkları

mermer taşların üzerine

dökülür dokunduğum her yaprak

Düşlerinde vurulduğum şehirler

yayar ölüm kokusunu burun deliklerime

ne çok is kokuyorum

bir bilsen

Oysa

gülümsüyordu caddeler boyu

Ihlamur çiçekleri

ki! bir çiçek gülümsediği vakit

gamzelenirdi

yüzümün kıyısında adın

uçurumlar olurdu

her seferinde yüreğine düştüğüm

Her gece d'eşilen bağrım iniltilerle sallar firakın beşiğini

ki!

yitirdim mutlu aşk masallarını

karanlığa çaputlar bağlayıp

ekmeğin kokusunda aradım

sesinin yanık ezgilerini

Oysa tek bir cümle yetiyordu anlamaya

esmerliğinin bozkır yangınlarını

Adını sustuğum aynalarda

suretim yabancıydı gözlerinde

oysa

örtecektim bütün esmerliğimi beyazlığına

yüzüne bir gülümseme iliştirecektim

kaybetmeseydim

gençliğimi varoş sokaklarda

Ay bulanır karanlığın bağrında

birer birer yitirir güzelliğini çiçekler

ve yollar taşır gürültüsünü şehrin

bir sen geçmezsin bir sen

kalbimden bir milim öteye

bir sen çocuk kalırsın

benim çocuk yüreğimde

n'olur sende gitme

Acının kitabı değil sayfaları geçtiğimiz

Güneş esmer vuruyor yüzümün kır'asına

titriyor gökyüzü akşamın utancından

şehir uyuyor

yeryüzü dışıma sığmıyor öyle soğuk

Not: Kadim dostum sevgili Barış Çiçek'le ortak çalışmamızdır