Gecenin İçinden Fısıltılar

Korkulu açıyoruz kapıları
Ardında alacalı bir karanlık
Uğultular nüksediyor beynimizde
Payedar bir ıslık gibi tiz'iz
Ölmeyecek kadar yaşam arsızı bir de!


Haliç'in yorgun demirleri kadar soğuk
Tufan gecesi medcezir hastası yüreklerimiz
Bıçkın bir delikanlıyı oynuyor zaman
Ne çekiliyor önümüzden
Ne de geçişlere izin veriyor hayata!


İksirini heybesinde unutan sihirbaz
Kellesine on akçe paha biçilmiş
Uçucu bir esans aşkın kokusu
Üzerimizden silinmiş hatıraların izi
Kelle koltukta!


Tut/kal...


Amiyane bir ayrılık
Şehir efsanesi olmayacak kadar
Monoton!
Oysa bir ikimiz süklüm püklüm
Kalabalıkta!


Bir ney sesi yükselen yokuşlardan
Neyzen ağlıyor yine en bas tınısıyla
Sen ve ben ?biz'den' kalma iki ayrı kişi
Tohumlar ekerek ilerliyoruz kurak topraklara
Ve bir kız eteklerindeki papatyaları döküyor yollarımıza!


Dilimliyoruz anıları ekmeği böler gibi
Acıları katıp edip soframıza
Dibini görene kadar hasretin körkütük kaçıyoruz
Islağız bu gece
Saçlarımıza kardan adamlar oturmuş
Mehter takımına tempo tutar adımlarla
Yol alıyoruz zamanda bir ileri bir geri!


Gözlerimin çukurundan öp diyorum
Sesim bana bile yetişmiyor
Sen sınırındasın ömür-ü imtihanların
Dua dua yaşatıyorum adını kalbimde
Biçarece sürükleniyoruz farklı coğrafyalara!


Mürekkep kalemde donmuş
Sararmış tüm kagıtlar
Bir sandık dolusu harften birkaçı sadık kalmış
Toplasak bir aşk etmez
Yazık!


Sen yine de savur çılgınca naralarını
Herkes uykudayken o kentte
Yollara düşeyim sesinin ardından
Köşebaşı sarhoşlarından sorayım adresini
Telaşlı ve ürkek!


Korkulu açıyoruz kapıları
Ardı ölüme eşdeğer biliyoruz
Sonra sıcak bir yalanın kucağında uyuyakalıyor düşler
Salıyoruz içimizden hislerimizi
Yorgunuz
En zayıf noktamızı yakalıyor kader
Savruluyoruz!


Takvimden koparıyoruz bugünü
Ve duruyor zaman
Çarklar dönüyor
Ayrılığa yürüyoruz aynı yollardan ayrı çatılara
Bilmiyoruz henüz
Öğreneceğiz!